تأثیر توأم سیتوتوکسیک وروتوکسین تیپ ۱ و منوفسفوریل لیپیدa بر روی رده سلولی m‏cf-۷ در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: وروتوکسین ها سمومی با ساختمان دو بخشی هستند که در پاتوژنز سویه های اشرشیا کولی انتروهموراژیک دخالت دارند. مطالعات اولیه درمان برخی تومورهای سرطانی و نیز بررسی اثر سیتوتوکسیسیته این سموم روی رده های توموری در شرایط محیط کشت (in vitro) وحیوانات آزمایشگاهی نشان دهنده اثر بخشی آنهاست.این سموم به دلیل دارا بودن گیرنده های اختصاصی بر روی رده های توموری مطالعه شده به صورت انتخابی عمل می نمایند. هدف از این تحقیق بررسی سیتوتوکسیسیته وروتوکسین1 تخلیص شده از سویه مولد وروتوکسین اشریشیا کولی توأم با منوفسفوریل لیپیدa (mpl) بر روی رده سلولی تومور پستانی انسان به نامmcf-7 بود. مواد و روشها: در این تحقیق ابتدا وروتوکسین1 تولید شده از 5 سویه مولد وروتوکسین به دست آمده از انستیتو پاستور ایران و آزمایشگاه مرجع بو علی با استفاده از کیت آگلوتیناسیون معکوس (vtec-rpla) تأیید و با استفاده از کروماتوگرافی جذبی تخلیص شد. در مرحله بعد رقت های مختلف وروتوکسین1 و mpl به صورت توأم و یا جداگانه بر روی رده سلولی mcf-7 اضافه شد و قابلیت زنده ماندن سلول ها viability) ( با استفاده از تریپان بلو و شکستگی ژنوم آنها با الکتروفورز آگارز بررسی گردید. یافته ها: مطالعات ما نشان داد که سلول های mcf-7 مطابق با تحقیقات قبلی حساسیت فوق العاده ای به وروتوکسین1 دارند و مقدار 33 نانوگرم در هر میلی لیتر اثری معادل دوز سیتوتوکسیک 50 درصد cd50% ایجاد می کند. بررسی های شکستگی ژنوم سلولی الگوی مشخصی از بروز پدیده آپوپتوزیز را نشان می دهد. در حالی که mpl به تنهایی ماده ای غیر سمی است؛ ولی استفاده توام آن با وروتوکسین1 اثرات سمی آن را تشدید می کند. نتیجه گیری: اگرچه اثرات ضد توموری وروتوکسین1 از سال ها قبل روشن شده است؛ ولی کشف و شناسایی عوامل مختلف تشدید کننده اثر سیتوتوکسیک مواد ضد تومورها نیز مورد توجه محافل علمی است.mpl یکی از متابولیت های میکروبی است که اثر سینرژیستی آن با وروتوکسین1 در مرگ سلول های توموری پستان برای اولین بار در این تحقیق مورد بررسی شده است.